Ο εμπαιγμός του Ιησού

Ο Ματθαίος αναφέρει ότι όταν ξημέρωσε, οι Αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι του λαού αποφάσισαν την θανάτωση του Ιησού και για να το πετύχουν αυτό Τον οδήγησαν στον Πόντιο Πιλάτο, το Ρωμαίο έπαρχο. Στις ερωτήσεις του, για το εάν είναι ο Βασιλεύς των Ιουδαίων, απάντησε «σὺεἶπας». Παράλληλα, στις κατηγορίες των Αρχιερέων ο Κύριος παρέμεινε ατάραχος και σιωπούσε, προκαλώντας το θαυμασμό του Πιλάτου, ο οποίος κατάλαβε το φθόνο των Αρχιερέων. Μάλιστα η σύζυγός του τον είχε προειδοποιήσει για το άσχημο όνειρο που είδε για τον δίκαιο άνθρωπο, ώστε να μην αναλάβει ευθύνες. Σύμφωνα με το έθιμο του Πάσχα, ο ηγεμόνας μπορούσε να ελευθερώσει έναν κρατούμενο και πρότεινε την παροχή αμνηστίας μεταξύ του ληστή  Βαραββά και του Ιησού Χριστού. Το πλήθος εν πολλοίς επηρεάστηκε από τους Αρχιερείς, ως προς την δια βοής ψήφο.

Έτσι, αποφασίστηκε η Σταύρωση του Χριστού, διότι ο Πιλάτος, όταν είδε ότι είναι αποφασισμένοι να τον θανατώσουν, ένιψε τας χείρας του μπροστά στο πλήθος και είπε ότι είναι αθώος από το αίμα του δίκαιου αυτού ανθρώπου. Οι Ιουδαίοι τότε απάντησαν ότι το αίμα Του και η ευθύνη βαραίνει τους ίδιους και τα παιδιά τους. Έτσι ο Ρωμαίος ηγεμόνας διέταξε τη μαστίγωση του Χριστού και τον παρέδωσε προς Σταύρωση.  Ωστόσο, πριν οδηγηθεί ο Χριστός στο Σταυρό, υπέστη από τους Ρωμαίους στρατιώτες φρικτούς εμπαιγμούς και ταπεινώσεις: τον έγδυσαν, του φόρεσαν κόκκινη χλαμύδα, ακάνθινο στεφάνι, κάλαμο στη δεξιά χείρα, ώστε να τον ταπεινώσουν ακραία ως «Βασιλιά των Ιουδαίων», αποκαλώντας και εμπαίζοντας με αυτόν τον τρόπο τον Κύριο. Επιπροσθέτως δέχθηκε εμπτυσμούς και ραπίσματα. Κατόπιν, του έβγαλαν το μανδύα και τον οδήγησαν στη Σταύρωση.

Βάσεις εικόνων βλέπε εδώ