Άγιος Γεώργιος

Άγιος Γεώργιος ο ένδοξος, Μεγαλομάρτυρας και Τροπαιοφόρος.

Ο μεγαλομάρτυρας και τροπαιοφόρος Γεώργιος είναι ένας από τους δημοφιλέστερους αγίους, όχι μόνο των Ορθοδόξων Ελλήνων, αλλά και όλου του χριστιανικού κόσμου. Στην πατρίδα μας, αλλά και μεταξύ των βαλκανικών λαών, των Σλάβων, των Ούγγρων, των Πολωνών, των Σύρων, των Αρμενίων, των Παλαιστινίων, είναι ανεπτυγμένη η τιμή του. Η εικόνα του στόλιζε τα φλάμπουρα βυζαντινών στρατηγών και αυτοκρατόρων, η μορφή του ήταν αποτυπωμένη σε νομίσματα και σήμερα είναι ο προστάτης του Πεζικού του ελληνικού στρατού, πρόσφατα δε ανακηρύχθηκε και του βουλγαρικού.

Τα μαρτύρια του Αγίου Γεωργίου άρχισαν με το κρέμασμά του σε ένα ξύλο και την εντολή στους στρατιώτες να τον χτυπούν στην κοιλιά με κοντάρι.  Ο μάρτυρας του Χριστού αγνοεί τους βασανιστές και υψώνει νου και καρδιά στον Θεό, ευχαριστώντας τον γιατί τον ετοιμάζει να γίνει άξιος των δικών του αγαθών. Ο Κύριος κάνει το θαύμα Του, το κοντάρι στραβώνει, υποχωρεί και δε βλάπτει τον Γεώργιο.  Οι ειδωλολάτρες, όμως, αντί να προβληματιστούν και να συνετιστούν, εξοργίζονται περισσότερο και τον ρίχνουν στη φυλακή. Έπειτα του δένουν με αλυσίδα τα πόδια, τον ξαπλώνουν και τοποθετούν στο στήθος του πολύ βαριά πέτρα.  Παρά τη δυσφορία, δε λυγίζει, προσεύχεται, παρακαλώντας να γίνει στήριγμα στην καρδιά του η πέτρα, ώστε να μείνει ακλόνητος στην πίστη του προς τον Χριστό.

Την επόμενη ημέρα ο Διοκλητιανός τον υπέβαλε στο φρικτό μαρτύριο του τροχού.  Ήταν ένας μεγάλος τροχός , στον οποίο είχαν προσαρμόσει κοφτερά μαχαίρια.  Επάνω στον τροχό, έδεσαν γυμνό τον μεγαλομάρτυρα, με τεντωμένο το σώμα, σκοπός τους ήταν να κατακρεουργήσουν τον Γεώργιο.  Εκείνος εμψυχωνόταν με τη θερμή προσευχή του.  Κι ενώ περιστρεφόταν δεμένος στο φοβερό τροχό τα όργανα του Διοκλητιανού τον χλεύαζαν.  Αφού ο βασανιστές του τον άφησαν δεμένο, έφυγαν.  Τότε, ακούστηκε από τον ουρανό ήχος γλυκός και φωνή θαυμαστή που καλούσε τον αθλητή του Χριστού με το όνομά του, ενώ άγγελος Θεού εμφανίστηκε, έλυσε τον Γεώργιο από τον τροχό και θεράπευσε τελείως τις πληγές του.

Μετά τη θαυμαστή αυτή επέμβαση του Θεού, ο Γεώργιος εμφανίστηκε στον Διοκλητιανό και τους αυλικούς του, την ώρα που προσέφεραν θυσίες στους ψεύτικους θεούς τους.  Ο αυτοκράτορας Διοκλητιανός δεν πίστευε στα μάτια του, πώς κατάφερε δηλαδή να λύσει τις χοντρές αλυσίδες και να γιατρέψει τις πληγές στο κορμί του.  Έπειτα ο Γεώργιος εμφανίστηκε δημόσια στο πλήθος.

Η θαυματουργή διάσωσή του έγινε αφορμή πολλοί ειδωλολάτρες να πιστέψουν στον Χριστό και να σωθούν, μεταξύ των πρώτων ήταν και οι στρατηγοί του ρωμαϊκού στρατού. Ο άγιος Γεώργιος πέρασε και άλλα μαρτύρια, όμως το μαρτυρικό και ένδοξο τέλος του έλαβε χώρα την 23η Απριλίου, οπότε τιμάται και η πανίερη μνήμη του, ενώ στις 3 Νοεμβρίου εορτάζονται τα εγκαίνια του ναού του Αγίου στη Λύδδα της Παλαιστίνης, δηλαδή  η ανακομιδή και κατάθεση του σώματός του σ’αυτόν.

Η ημέρα της εορτής του είναι η 23η Απριλίου ή την επομένη του Πάσχα.